Is situationeel leiderschap wel realistisch?

Registreer nu om alle reacties te lezen en om zelf aan deze discussie deel te nemen. Het is gemakkelijk en 100% gratis.     Log in

Mooi model, maar bij trainingen zie ik niet dat mensen echt schakelen van een directieve naar een wat meer overleggerichte stijl. Wat dat betreft vind ik het veel realistischer. Bij taakgemotiveerde leiders blijft overleggen toch een soort kunstje. Ze geloven er niet echt in. (...) Verder lezen? Meld u gratis aan

Registreer nu om alle reacties te lezen en om zelf aan deze discussie deel te nemen. Het is gemakkelijk en 100% gratis. Meld u gratis aan     Log in

		Gelijke Monniken, Gelijke Kappen... Kuiper, Teacher, Netherlands, Member
	Hersey en Blanchard zijn al jaren uit elkaar en toch worden hun namen nog altijd gekoppeld aangeboden. Al een paar decennia bestaat SL2 van Blanchard en dat wordt natuurlijker aangepakt; de vier stappen zijn allang losgelaten en in plaats van schakelen naar meer automatische transmissie overgegaan. Mijn ervaring is dat veel leidinggevenden onder het motto: gelijke monniken, gelijke kappen iedereen op dezelfde wijze aansturen; geen rekening houdend met de mate van zelfsturing (en taakbeheersing) van de medewerker. In gesprek gaan met de medewerker, je verdiepen in de behoeften van de medewerker rond een bepaalde taakuitvoering en D2 zien als een groeifase kunnen de effectiviteit van de leiderschapsstijl enorm doen toenemen. Het begint allemaal wel bij een bepaald bewustzijn dat er geen sprake is van 'een beste leiderschapsstijl'.

		Hersey, Blanchard, Fiedler en Graves C. S Ed Belt, HR Consultant, Netherlands, Member
	(...)