Is situationeel leiderschap wel realistisch?

Is situationeel leiderschap wel realistisch?

🔥NIEUW Mooi model, maar bij trainingen zie ik niet dat mensen echt schakelen van een directieve naar een wat meer overleggerichte stijl.
Wat dat betreft vind ik het Model van Fiedler veel realistischer. Bij taakgemotiveerde leiders blijft overleggen toch een soort kunstje. Ze geloven er niet echt in.

		Kuiper Teacher, Netherlands
	Gelijke Monniken, Gelijke Kappen... Hersey en Blanchard zijn al jaren uit elkaar en toch worden hun namen nog altijd gekoppeld aangeboden. Al een paar decennia bestaat SL2 van Blanchard en dat wordt natuurlijker aangepakt; de vier stappen zijn allang losgelaten en in plaats van schakelen naar meer automatische transmissie overgegaan. Mijn ervaring is dat veel leidinggevenden onder het motto: gelijke monniken, gelijke kappen iedereen op dezelfde wijze aansturen; geen rekening houdend met de mate van zelfsturing (en taakbeheersing) van de medewerker. In gesprek gaan met de medewerker, je verdiepen in de behoeften van de medewerker rond een bepaalde taakuitvoering en D2 zien als een groeifase kunnen de effectiviteit van de leiderschapsstijl enorm doen toenemen. Het begint allemaal wel bij een bepaald bewustzijn dat er geen sprake is van 'een beste leiderschapsstijl'.

		Ed Belt HR Consultant, Netherlands
	Hersey, Blanchard, Fiedler en Graves C. S Prima om eens een iemand te horen die ook niet zo (...)